Thai Progressive Rock Community

อัลบั้มคู่ (หรือมากกว่า) ที่น่าเบื่อ.... เพราะว่า..
...
ก็เพราะว่า มันมีมากกว่า 1แผ่น นั่นแหละครับ

คำถามจริงๆ
ขอถามว่า แผ่นใด จากอัลบั้มใด ที่ท่าน หยิบออกมาฟังน้อยมาก
ซึงอาจจะมีหลายอัลบั้ม หรืออาจจะซ้ำกันก็ได้ครับ

ผมขอยกตัวอย่างสัก1อัลบั้ม

แผ่นที่2 ของ เดอะ วอลล์ วงพิงค์ฟลอยด์
ทั้งๆที่เพลง ดีๆทั้งนั้น (อัดเสียงสุดยอด)
แต่เพราะ ฟังแผ่น1 ไปแล้ว อิ่มจัดครับ
ต้องตัดใจหยิบแผ่น2 ขึ้นฟังเลย

อัตราส่วนการเลือกหยิบแผ่นขึ้นฟังก่อน
แผ่น1/แผ่น2 = 4/1

(http://www.popsike.com/pix/20120430/221013792486.jpg)

ืืNew Trolls - Searhing For A Land แผ่นแรกเป็นสตูดิโออัลบั้มให้อารมณ์ Prog ที่สวยงาม สละสลวย แผ่นที่สองเป็นการแสดงสดที่รุนแรงสไตล์ Hard Rock บางเพลงผมนึกว่าเป็น Judas Priest ซึ่งทุกครั้่งผมหยิบแผ่นนี้ขึ้นมาฟังเพราะว่าต้องการอารมณ์ในแบบแผ่นแรก ฉะนั้นแผ่นที่สองจึงมักไม่ค่อยได้ฟัง หรือฟังไปเรื่อยๆ ครับ

Ummagumma ของ Pink Floyd ผมมักฟังแต่แผ่นสตูดิโอมากกว่าแผ่นแสดงสด

Tangerine Dream - Zeit สำหรับผมแล้ว การจะฟังอัลบั้มชุดนี้ให้ครบทั้ง 2 แผ่น ต้องมีเวลาและความตั้งใจอย่างจริงจังครับ

ชุดนี้ ผมว่าหน้า 3 ในแผ่นที่สอง เพลงน่าฟังที่สุดครับ

+1 แบ่งฟังทีละแผ่นก็พอ อย่าฝืน ตอนฟังชุดนี้ครั้งแรก ฟังรวดเดียวทั้งชุด ผมแทบจะอ้วก เพราะมันรู้สึกอึดอัดอย่างไรบอกไม่ถูก แต่เมื่อไม่นานมานี้หยิบออกมาฟังใหม่ ฟังรวดเดียวจบ ก็ไม่รู้สึกอึดอัดอีกแล้ว อาจเป็นเพราะเปิดทิ้งไว้แล้วตั้งใจฟังบ้าง ไม่ตั้งใจบ้าง ปล่อยจิตปล่อยใจตามสบายน่ะครับ

Nektar - Sounds Like This  หยิบมาฟังได้ครั้งสองครั้ง แล้วก็ไม่ได้ฟังอีกเลยครับ การบันทึกเสียงก็ไม่ดี ภาคดนตรีก็ค่อนข้างน่าเบื่อครับ

ส่วนใหญ่ ฟังไม่ค่อยจบแล้วครับ แผ่นคู่ทั้งหลาย ยกเว้นที่ตั้งใจฟังจริง ๆ น่าเบื่อตัวเองมั่ก ๆ  ;D

ผมน่าจะโรคจิตครับ เวลาฟังอัลบั้มคู่ แล้วส่วนใหญ่มักจะไปพีคเอาแผ่นหลัง

อย่าง Six Degree ของคณะสุบินมหรสพ
แผ่นแรกฟังเอามันส์ (รู้สึกเป็นแผ่นที่ฟังแล้วทำไมจบเร็วจัง แล้วก็หาสาระอะไรติดหูไม่ค่อยได้) แผ่นหลังนั้นฟังอย่างละเลียด เพราะมีอะไรที่เป็นลายเซนต์ที่ผมชอบๆเกี่ยวกับวงนี้เยอะเลย

อย่าง Lamb lie ของเจเนซิส
แผ่นแรกผมฟังอย่างเร่งรีบ จบซีวะ จบซีวะ จะฟังแผ่นสอง ที่ไม่น่าเชื่อคือเพลง IT นี่ชอบมาก ขนาดเอาไปทำเป็นเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์กันเลยทีเดียว

อย่าง กำแพง ของพิงค์ฟลอยด์
แผ่นแรกแค่คึกๆมาแบบเป็นๆหายๆ แต่แผ่นหลังนี้ตั้งใจฟังแทบทุกแทรค ตั้งแต่ "เฮ้ย...เอ็ง"ยิ่งตอนฉีดยาชาล่ะคุณเอ้ย ฟิน... แถมตอนท้ายลุ้นให้กำแพงถล่มเนี่ย เมียเรียกกินข้าวยังขอยกมือห้ามเลยครับ  ;D

จริงๆผมฟังแผ่นคู่มาไม่เยอะฮะ โชคดีมากกว่าที่เจอแผ่นที่ชอบ  ::)

เจ้าเพชรที่รัก
วงสุบินฯ นี้ หลังๆ มีแต่แผ่นคู่ทั้งนั้นเลย
ฟังแผล็บเดียว
พลิกหน้า
เปลี่ยนแผ่น
พลิกหน้า
เมื่อยเอว เคล็ดยอก

(http://brookvalerecords.com/wp-content/uploads/2013/01/dtREDGOLDimage.jpg)
(http://brookvalerecords.com/wp-content/uploads/2014/09/PROMO-FLYER_Wide_BLOG-SLIDESHOW.jpg)

 หันมาฟังไฟล์ซิครับ
 นอนกระดิกขาแล้วใช้นิ้วจิ้มอย่างเดียว
 เหมาะกับพวกสว.ยิ่งนัก  :D

ของเค้ายังไม่เคยแกะดูเนื่อในเลยอ่ะ (นึกว่ามีแค่แผ่นเดียว) มันช่างแผ่นแด๊งแดงเนอะ

น่านนะซิ

 Yes Tales From Topographic Oceans
(http://assets.rootsvinylguide.com/pictures/top-m-rare-1973-white-lbl-promo-2lp-yes-topographic-oceans-thrilling-prog_6661343)

นี่ก็อีกอัลบั้มนึงครับ
แม้เป็นวงที่แสนรัก เพราะนำเข้าสู่วงการพร็อก
แต่น่าเบื่อทั้งสองแผ่นครับ

อัตราส่วนการเลือกแผ่น
แผ่น1/แผ่น2 = 3/1

(ก็เพราะแผ่น2 มีเพลง Ritual ที่กระฉึกกระฉักหน่อย..ครับ)

ชุดนี้ตอนที่ได้แผ่นเสียงมาใหม่ ๆ ผมเปิดฟังทีเดียวรวดเดียวจบทั้งสี่หน้า สี่เพลง แต่มาระยะหลังมีเพลงที่ซื้อไว้แล้วยังไม่ได้ฟังอีกเยอะ ถ้านึกอยากฟังชุดนี้ก็ต้องแบ่งฟังทีละแผ่น

โดยความเห็นส่วนตัว ผมยกให้อัลบั้มชุดนี้เป็นมาสเตอร์พีซ เหนือกว่า Close To The Edge เสียอีก แต่ในเรื่องความน่าเบื่อ ก็ต้องยอมรับว่าบางเพลง หลายช่วงหลายตอน มันช่างน่าเบื่อจริง ๆ ครับ

Emerson Lake and Palmer - Works I (1977) อัลบั้มแผ่นคู่หลังจากหยุดพักยาวภายหลังจากที่ได้ออกทัวร์ Welcome Back My Friends... เมื่อปี 1974 แต่การกลับมาในอีก 3 ปีให้หลังพร้อมกับผลงานรวมส่วนและแยกส่วนในชุดเดียวกันชุดนี้ไม่น่าจะสมกับที่แฟน ๆ รอคอยกันเลย ผมไม่ทราบหรอกครับว่าผลตอบรับจากแฟน ๆ ที่มีต่อผลงานชุดนี้ในยุคนั้นเป็นอย่างไรบ้าง เพลงที่เชิดหน้าชูตาที่สุดในชุดนี้น่าจะเป็น C'est La Vie และ Lend Your Love To Me Tonight ของ Greg Lake ส่วนผลงานเดี่ยวเปียโนของ Emerson โดยมีวงออร์เคสตร้าเป็นแบ็คอัพในลักษณะคอนแชร์โต ผมว่าก็ฟังได้เรื่อย ๆ แต่ไม่ถึงกับชวนตื่นตาตื่นใจ ยิ่งส่วนที่โชว์การเล่น percussions โดย Carl Palmer นั้น ผมว่าเป็นภาคที่แย่ที่สุดในอัลบั้มชุดนี้ เพราะให้ความรู้สึกคล้ายฟังคนตีกลองแจ๊สส์แบบไร้ทิศทางและชวนให้เบื่อ พอมาถึงภาครวมส่วน ELP ในเพลง Fanfare For The Common Man และ Pirates ก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น ท่อนโซโลในเพลง Fanfare... นั้นให้เสียงซินธ์ยุคใหม่ที่เย็นชาและน่าเบื่อ ส่วนเพลง Pirates ในตอนขึ้นต้นดูเหมือนอลังการน่าสนใจแต่พอเล่นไปสักพักกลับดูจืดชืด สรุปว่าประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์ในอัลบั้มชุดนี้น่าเบื่อและจืดชืดในความเห็นของผมครับ

(http://www.vintageprog.com/elp8.jpg)

แล้วมีอัลบั้มคู่หรือมากกว่า.....ที่ฟังไม่รู้เบื่อบ้างหรือไม่ครับ 55555

ก็พอมีนะครับ และอาจจะเยอะกว่าอัลบั้มที่น่าเบื่อด้วย

ส่วนใหญ่ ผมว่าเป็นพวกอัลบั้มบันทึกการแสดงสดนะครับ

Amon Duul II - Tanz Der Lemminge (1971) อัลบั้มคู่ชุดนี้เห็นพวกฝรั่งต่างพากันชื่นชมมาก ผมซื้อแผ่นเสียงมาลองฟังดูบ้าง (เป็นแผ่น original สังกัด Liberty) รู้สึกว่าค่อนข้างน่าเบื่อ -- ไม่ทราบสิครับ -- ผมอาจจะทำการบ้านไม่มากพอหรือแนวดนตรีของ Amon Duul II อาจไม่ถูกจริตของผมก็ได้ อีกทั้งยังต้องแบ่งฟังทีละแผ่นด้วย ฟังรวดเดียวรู้สึกเหมือนอยากจะบ้าตาย เพราะมันคือ psychedelic krautrock ใครที่ชอบวงนี้ช่วยอธิบายหน่อยครับว่าดนตรีของพวกเขาน่าฟังและมีเสน่ห์ตรงไหนและอย่างไรบ้าง

(http://www.vintageprog.com/amon3.gif)

เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมานึกครึ้มอยากฟัง The Wall เลยหยิบแผ่นเสียงออกมาฟังอีกรอบ (แผ่นญี่ปุ่น) เพื่อทดสอบคุณภาพหัวเข็ม Shelter 501 Mk II ที่เพิ่งเปลี่ยน ปรากฏว่าเห็นอิมเมจเสียงเฮลิคอปเตอร์ในเพลง Another Brick in the Wall Part 2 ชัดเจนดีมาก เหมือนมันบินข้ามจากลำโพงด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง ชุดนี้ผมชอบหน้าหนึ่งกับหน้าสามเป็นพิเศษ และไม่ชอบเสียงบ่นประหลาด ๆ ของ Roger Waters ที่ท้ายหน้าสี่เมื่อใกล้จบอัลบั้ม แต่ยังไงก็ต้องฟังให้ครบทั้งอัลบั้มอยู่ดีจึงจะบรรลุจุดสุดยอดครับ :D

ขอยืมภาพของพี่แจ็คหน่อยนะครับ

(http://www.popsike.com/pix/20120430/221013792486.jpg)

เพิ่งฟังผลงานชุดนี้ของ Yes ไปอีกรอบ และฟังแบบรวดเดียวสี่หน้าจบ ชอบหน้าหนึ่ง สาม และสี่ที่สุด ส่วนหน้าสองรู้สึกว่าอืดอาดและน่าเบื่อไปนิด แต่ก็พอฟังผ่าน ๆ ไปได้ โดยส่วนตัวยังขอยืนยันว่านี้คือ masterpiece ของ Yes และทราบมาว่าสมาชิกทุกคนได้ทุ่มเทรวบรวมสรรพกำลังทั้งปวงก่อนจะออกผลงานชุดนี้ พอหลังจากนั้นบางคนถึงกับน็อคไปพักหนึ่งเลย ไม่รู้จะจริงรึเปล่านะครับ

(http://www.vintageprog.com/yes7.jpg)

แนวนี้ ผมไม่สันทัดจริง เคยลองฟังแล้ว อืดๆครับ

รูปนี้ ผมก็ขโมยบิทพิกเซลคนอื่นมาแหละครับ ขอบคุณเจ้าของตัวจริงครับ Thank you sir, for your fondly picture.

ครับ แต่สมาชิกน็อคหรือเปล่าไม่รู้ ที่แน่ๆคนฟังอย่างผมน็อคครับ

แต่อาจเพราะหัวเข็มของเราไม่ใช่ 501 กระมัง อิๆ

พี่แจ็คสนใจจะเอา Shelter 501 Mk II ไปลองเล่นดูมั้ยล่ะครับ ฟังไปฟังมาผมว่าผมชอบ Benz ACE SL, Ortofon MC15 Super II, Dynavector 10X5 etc. ที่มีใช้อยู่แล้วมากกว่า ไม่ใช่ว่า Shelter มันไม่ดีนะครับ ตรงกันข้าม ฟังแล้วเสียงโดยรวมโอเคและดีกว่า Benz ด้วยซ้ำ ตามสเป็คบอกว่ามันชอบอาร์มหนัก (มวลสูง) เพราะ compliance ของก้านเข็มต่ำมาก แค่ 9.0 cu เท่านั้น แต่ทำไมพอติดตั้งเข้ากับอาร์ม Dynavector ของผม ซึ่งเป็นอาร์มหนักและลองเล่นดู รู้สึกว่าบางครั้งหัวเข็มมันจะพยศยังไงบอกไม่ถูก คือในร่องแผ่นเสียงบางร่องดูเหมือนจะไม่ค่อยกินร่อง คือกระโดดข้ามร่องไปมา ทั้งที่ตั้งค่า tracking force ไว้สูงเต็มพิกัด ในขณะที่หัวเข็มอื่นที่เคยใช้อยู่นั้นไม่เคยมีปัญหาเช่นนี้เลย เป็นหัวเข็มที่มี tracking ability แย่มากครับ

แล้วมีอัลบั้มคู่หรือมากกว่า.....ที่ฟังไม่รู้เบื่อบ้างหรือไม่ครับ 55555

>>> มีครับ คุณ eric camen สำหรับผม ตอนนี้นึกออกแค่สองชุด คือ A Time Before This (Julian's Treatment) และ Ciclos (Los Canarios) ครับ

ผมคิดออกแล้ว สำหรับคำถามของพี่แจ็คที่จั่วหัวไว้แต่แรก นี้น่าจะเป็นคำตอบสุดท้าย
ที่น่าเบื่อ... เพราะว่า...
1. ดนตรีในอัลบั้มยาวเกินไป
2. คนฟัง ทั้งคนรุ่นใหม่และรุ่นเก่า ต่างสมาธิสั้นด้วยกันทั้งนั้น นั่งฟังอะไรนาน ๆ ไม่ได้ เดี๋ยวไม่มีเวลา social ครับ 555 :D