ผมว่าเจ้แกแก่เกินไปแล้วจำอะไรไม่ค่อยได้ ผมเคยไปหาแก (ร้านอยู่ข้างร้านก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้น) การตอนรับไม่มีและห่วยมาก ยังกับ
ร้าน Vinyllica ยังงัยยังงั้นเลยครับ
ถามคำตอบคำ แถมบอกว่าดูซีดีแล้วให้เก็บไว้ที่เดิมด้วย ไม่เป็นกันเองเหมือนกับเจ้จูเลย ดูๆ แล้วคล้ายไม่อยากจะขาย ซึ่งตอนนั้น
ผมไปนี่เจ้จูยังไม่ปิดร้านเลยนะครับ
...ครั้นพอนานๆ เข้า มันก็ต้องเป็นแบบนี้ล่ะครับ ผมเดาเอาไว้แล้ว ถ้าสายป่านไม่ยาวจริงก็คงอยู่ต่อไปไม่ได้ อย่างนี้แกทำตัวแก
เองครับ ไม่มีใครช่วยได้ ใครอยากจะไปซื้อล่ะครับถ้าโดนแบบนี้กันบ่อยๆ
...เวลามันเป็นเครื่องพิสูจน์อะไรหลายๆ อย่างได้โดยแท้จริง
ไหนๆ ก็เอ่ยถึงร้านที่ฟอร์จูนทาวน์ไปแล้ว เพื่อนผมที่เป็น ทนายของแผ่นดิน ก็เจอเหตุการณ์นึงครับ แล้วเพิ่งเล่าให้ผมฟังเมื่อไม่นาน
มานี้ แกเข้าร้านแล้วก็ถามราคากะว่าจะคุยซะหน่อยเผื่อจะต่อราคาได้ตามประสาคนไทย...
"ขอโทษครับ...คุณ...แผ่นนี้ราคาเท่าไหร่ครับ?"
เจ้าของร้านหันควับทำหน้าแบบน่ารำคาญแล้วตอบกลับไปว่า...
"ก็มีสติคเกอร์ราคาแปะอยู่แล้วนั่นไง !!!"
แค่นี้ก็รู้สึก "หนาว" แล้วล่ะครับ นึกว่าจะชวนคุยซะหน่อย สงสัยคงอารมณ์ไม่ดีปวดขี้หรืออะไรไม่ทราบ แล้วไอ้เรื่องต่อราคาน่ะอย่าได้
นึกไว้ในสมองเลย ดีไม่ดีอาจจะไม่ได้ "แผ่น" แต่จะได้ "แผล" แทน ขอรับกระผม
ThaiProg
