ค่ำคืนหนึ่ง ณ ขอบอ่างข้างเตียงที่ไหนสักแห่ง พี่โป่งกำลังย้อมใจโดยการละเลียดเบียร์ที่เย็นเป็นวุ้น พลางกระซิบถามอนงค์ที่นั่งกระมิดกระเมี้ยนอยู่ข้างกายว่า
พี่โป่ง: "น้องรู้รึเปล่าจ๊ะว่า อ.อ.น. นั้นย่อมาจากอะไร?"
น้อง: "ก็ อาบ อบ นวด ไงจ๊ะพี่"
พี่โป่ง: "ผิด, ย่อมาจาก เอาเอ็งแน่ ตะหากล่ะ"
ว่าแล้วพี่โป่งก็วางแก้วเบียร์ แลบลิ้นแผล็บ สายตาลุกวาว และยกมือทั้งสองขึ้นทำท่าเหมือนเสือจ้องตะครุบเหยื่อ
ปัญหาของเรื่องนี้ในตอนจบก็คือ...
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องตู้เพลงครับ?
คุณปีศาจฯ ไปสืบเรื่องนี้มาจากไหนกันครับ? ผมทึ่งในความเป็น นักสืบ ของท่านปีศาจฯ จริงๆ
ในเมื่อนำมาเปิดเผยกันแล้ว ผมจะเล่าต่อให้จบก็แล้วกัน...
หลังจากที่ผมวางแก้วเบียร์ แลบลิ้นแผล็บ สายตาลุกวาว และยกมือทั้งสองขึ้นทำท่าเหมือนเสือจ้องตะครุบเหยื่อ
พอดีคิดได้ว่า Icy Beer แบบนี้มันต้องรีบซัดให้หมดเร็วๆ ก็เลย ยกแก้ว หรือ ที่ภาษาชาวบ้านเค้าเรียกกันว่า ยกซด
นั่นแหละ ครับ จนหมดเกลี้ยง รสชาติกลมกล่อม ปากเปรอะฟอง น้ำหยดติ๋งๆ ส่วนน้องนาง นั่งอ้าปากหวอ ร้องคราง
ซีดซ้าด สั่นระริกทั้งตัว กลัวผมเมาหมดสภาพ เพราะว่าดื่มเร็วเกินไป...
"น้องกลัวพี่ สำรัก แล้วเราจะไม่ได้มีอะไรกัน..."
"ขอบคุณที่เป็นห่วงพี่ วันนี้พี่มีอะไรจะเล่าให้ฟังด้วยล่ะ"
"เรื่องอะไร หรือพี่"
"เรื่องบนเน็ทที่พี่เล่นนั่นแหละ มันมีกระทู้ที่คนเขียนมุข แป้ก แล้ว เค้าไม่เข้าใจว่าผิดตรงไหน..." (ฮา)
"พี่ก็อธิบายเค้าไปซิคะ ว่ามัน ไม่ผิด หรอก เพียงแต่มัน แป้ก น่ะ"
"ก็ใช่น่ะซิ มุขแบบนี้เค้าไม่ค่อยใช้กันในวงการตลก เพราะมัน ไม่ขำ นะซิ แต่พี่ไม่รู้ว่าเค้าจะเข้าใจรึเปล่าว่ามัน ไม่ผิด
อะไร ตรงไหนเพียงแต่ว่ามัน แป้ก เท่านั้นเองไม่มีอะไรหรอก"
"อย่างนี้พี่ต้องนัดเค้า มาเจอกันแบบคุยกันเห็นหน้าเห็นตาจะได้สนิทสนมกัน และ รู้ใจซึ่งกันและกันมากขึ้น และอีกอย่าง
นึงคือ ถ้าเค้ายิงมุข แป้ก มาอีก เค้าจะเห็นหน้าพี่ อย่างชัดเจนเลยว่าเป็นยังงัย แล้วก็คนอื่นๆ รอบๆ ตัว ด้วย"
"เออ...เธอนี่เข้าใจสังคมนะ"
"ก็หนูรู้ว่าพี่ชอบ เลยไม่เคยห้ามอยู่แล้ว จะกลับกี่โมงก็กลับ แต่ว่าต้องนอนโซฟานะ"
(เสียฟอร์มนิดนึง)
"แล้วอย่ามาปลุกให้เข้าห้องล่ะ ไม่ไปหรอกจะบอกให้"
"งั้นก่อนไปพี่ขอ มัดจำ ก่อนได้มั้ย"
"อุ้ย...พูดอะไรก็ไม่รู้"
"อย่างนี้เรียกว่า มุขแป้ก รึเปล่าจ้ะ"
"ไม่หรอกค่ะ อย่างนี้เรียกว่า มุขพั่บพั่บ ค่ะ น้องหมายถึงพี่จะรีบไป Pub ก็รีบแต่งตัวซะ เดี๋ยวน้องเปลี่ยนใจไม่ให้ไปนะ"
"พี่อยากเจอ คนมุขแป้ก คนนี้แต่พี่ไม่รู่ว่าเค้าขับรถอะไร เป็น เกียร์กระปุก เกียร์ออร์โต้ หรือว่า เกียร์มัว"
"น้องทายว่าคนอย่างนี้ต้องชอบของเก่า(ลายคราม) มีอารมณ์ของ ปีศาจ สิงสถิตย์อยู่ในตัว คือ ถ้าเข้าสุมรุมหัวกับพรรค
พวกคอเดียวกันในบรรดาชมรม Black Label Society ของ Mr. Box Man แล้วล่ะก็ จะเปลี่ยนร่างเป็น ปีศาจสุรา ทันที"
"อย่างนี้พี่ชอบ คนอย่างนี้ ไปกันได้"
"น้องเคยได้ยินว่าเค้า เป็นเสือนะ พี่ต้องระวังตัว"
"อ๋อ...ไอ้ เสือกะบาก นั่นน่ะเหรอ พี่ว่าเค้ารู้ว่าตอนกลับดึกๆ เค้าต้องโดนอะไร แต่พี่ห่วงอย่างเดียวเอง ก็คือว่า ที่เราคุยๆ
กันมาเนี่ยนะ ไม่รู้ว่าเค้าจะมาหาแล้วไปเที่ยวกับเราได้หรือเปล่า?"
"ดูเหมือนว่าขาดคนนี้ไปแล้วหมดสนุกหรือพี่"
"ใช่แล้ว ที่พี่เล่ามานี่คือ เราคุยกันสนุกสนาน เข้าใจกัน แต่มันจะเข้ากันไม่ได้ตรงเรื่อง ใส่เกียร์ นี่แหละ น้องก็รู้ว่าพี่เป็น
คนยังงัย แล้วหลายงานที่เค้าพลาด มันแสดงให้เห็นว่าอยู่ที่บ้านอาจจะไม่ได้มีโอกาสพูดเลย ต้องทำงานหนัก ซักผ้า ถูบ้าน
ตลอดจนกระทั่งหาเงิน ชีวิตมันช่างไม่แฟร์เลยจริงๆ"
"นี่พี่จะรีบไปหรือไม่รีบ แล้วเงินที่ให้ไป อย่าลืมซื้อหูฉลามมาให้กินก่อนด้วย แล้วค่อยแวะไปที่งาน กลับบ้านแล้วล็อคบ้าน
ด้วย อาหารเช้าเตรียมให้เรียบร้อย ตอนเช้าจะได้ให้ลูกอุ่นไมโครเวฟกินก่อนไปมหาวิทยาลัย...
อ้อ...แล้วก่อนเดินออกจากห้องเห็นกางเกงในที่ชั้นถอดไว้บนพื้นหรือเปล่า เก็บไปใส่ตะกร้าในห้องน้ำให้ด้วย...
...วันนี้ไม่ไปส่งนะ เดินไปปากซอยเอง เรียกแท็กซี่เอง ขี้เกียจขับ ง่วงนอนแล้ว...กู้ดไน้ท์ จ้ะ จุ้บ...จุ้บ"
แล้วทำไมผมถึงไม่อยากออกจากบ้านล่ะครับท่าน !!!!
ป.ล. นามในเรื่องเป็นนามสมมุติ หากตรงกับท่านใดขออภัยด้วย แล้วถ้าหากอ่านแล้ว แป้ก แปลว่าผมคุยกับ ท่านปีศาจฯ
บ่อยเกินไป ต้องขอโทษด้วยครับ หากผมเล่นกับคุณปีศาจฯ หรือมีคำพูดไม่เหมาะสมให้บอกได้ครับ ผมไม่ได้มีเจตนาอะไร
ผมเขียนเล่นแบบไร้สาระแล้วก็มีคนอ่านจนจบเสียด้วย แล้วก็เพราะอยากเจอ ปีศาจฯ ตัวจริงเท่านั้นแหละครับ มันคงจะคุย
มันส์ กว่านี้เยอะ
ThaiProg
