...คือว่า เรียกว่า "แผ่นดิสค์" (อย่างนี้ดีกว่า) มันคงจะอยู่ยั้งยืนยงล่ะครับ แต่ฟอร์แม็ตหรือคุณภาพเสียงจะดีกว่าซีดี เพราะว่าต้อง
เน้นเรื่องนี้เพื่อที่จะมาแข่งขันกับระบบไฟล์ที่กำลังมาแรงแต่จับต้องไม่ได้
จะเรียกว่า บลูเรย์ ดีวีดีออดิโอ หรือ อะไรต่างๆ นานา ที่เคยผ่านมาในอดีตและล้มเหลวหรือประสบความสำเร็จก็ตามที แต่คงจะมี
การพัฒนากันไปเรื่อยในวงกลมเล็กๆ ที่เรียกว่า "ดิสค์" นี่แหละครับ.
เข้าใจที่พี่โป่งสื่อแล้วครับ คือฟอร์แมททรงกลมเป็นแผ่นยังไงก็ดูน่าสะสมกว่าพวกฮาร์ดดิสก์เป็นก้อนใช่ไหมครับ
คือผมว่าคงจะมีนักสะสมไม่น้อยที่ยังต้องการ "จับต้อง" กับหน้าปกหรือ Booklet และ ของแถม อะไรต่างๆ เหล่านี้อยู่
น่ะครับ การที่จะเลิกไปเลยก็คงยากแต่ด้วยความที่ แผ่นดิสค์ มันเปลี่ยนชื่อได้ มันก็เลยเหมือนไม่รู้สึกว่ามันหายไปด้วย
ซ้ำไป เพียงแต่มีการเรียกชื่อใหม่เท่านั้นเอง
ไอ้ที่เป็นก้อนๆ หรือ แผ่นๆ ถ้ามีเพลงดีๆ ที่ผมไม่มี ผมก็คงจะเก็บสะสมหมดล่ะครับ ผมเป็นคนฟังเพลงครับ แล้วก็ชอบ
สะสมด้วย ไม่ใช่ว่าสะสมมาที่หนึ่ง...บทเพลงมาที่หนึ่งครับ ส่วนที่ว่าจะเลือกฟอร์แม็ตไหนนั้น ก็แล้วแต่ช่วงของกาลเวลา
และความเหมาะสม รวมทั้งการติดสินใจในขณะที่ซื้อด้วยครับ เพราะมันมีให้เลือกหลายอย่างเหลือเกิน
จะบอกว่า ใกล้อะไรก็หยิบอย่างนั้น มันก็ใจง่ายเกินไป แต่มันก็คงจะเป็นอย่างนั้นล่ะครับ เพราะว่า ถ้าเวลาผมช็อปต่าง
ประเทศมันก็เอาที่เห็นจับต้องได้เอามาครอบครองก่อน แล้วก็หิ้วขึ้นเครื่องกันไป ทะนุถนอมอย่างดีจนมาเจอศุลกากร
...ตอนนั้นแหละครับที่อารมณ์เสีย
นอกเหนือจากนั้นแล้วมีความสุขเมื่อฟังเพลงทุกฟอร์แม็ตครับ
ThaiProg
