ต่อไป »

[The Black Tulip]

ผมสนใจซื้อแผ่น 12 นิ้ว Speed 45 rpm มากกว่าครับ

[ปีศาจลายคราม]

audiophiles ชอบกันจังเลยครับ แผ่นสปีด 33 ที่ถูกนำมาทำเป็นแผ่นสปีด 45 แล้วขายแพงกว่าเดิม เพราะจากเดิม 1 แผ่น เพิ่มเป็น 2 แผ่น เขาว่าเสียงดี แต่ผมไม่เคยซื้อมาฟังเลย ผมอาจจะยึดติดอยู่กับฟอร์แมตเดิม ๆ ก็ได้ อย่างอัลบั้ม Simple Dreams ของ Linda Ronstadt แม้จะถูกนำมารีมาสเตอร์เป็นแผ่นสปีด 45 ขายราคาชุดละสามพันกว่า ยังไงผมก็ยังชอบแผ่นเดี่ยวสปีด 33 อยู่ดีล่ะครับ

[ปีศาจลายคราม]

สงครามฟอร์แมตสื่อบันเทิงไม่ใช่เพิ่งเริ่มต้นมาเมื่อไม่กี่ปี หรือแค่สิบหรือยี่สิบปี แต่ผมว่ามันเริ่มมาแล้วเกินครึ่งศตวรรษ หลักฐานชัดเจนข้อหนึ่งคือเครื่องเล่นแผ่นเสียงสปีด 45 rpm ซึ่งผลิตโดย RCA เพื่อมาแข่งกับแผ่น LP สปีด 33 1/3 rpm ซึ่งผลิตโดย Columbia สุดท้ายก็มุกแป้กไปตามระเบียบ เพราะส่วนแบ่งตลาดสู้แผ่น LP ไม่ได้ เครื่องเล่นแผ่น 45 rpm เปรียบเหมือนคนใจแคบ เพราะเล่นได้แต่แผ่นเล็กสปีด 45 ที่เจาะรูกว้างเท่านั้น (บางเครื่องออกแบบให้มีแกนสูงใส่แผ่นรอไว้หลายแผ่นให้ตกลงมาเล่นเองโดยอัตโนมัติเมื่อแผ่นก่อนหน้าเล่นจบแล้ว) แต่เล่นแผ่น LP และแผ่นสปีด 45 รูเล็กไม่ได้ จะว่าไปแล้ว มันก็คล้ายกับกรณีของวีดิโอ VHS กับ Betamax สุดท้าย VHS ก็กินขาดหลุดลุ่ย Betamax ม้วนเสื่อ ส่วนสื่อแผ่นดิจิตอลในปัจจุบันคงไม่ต้องพูดถึงแล้วนะครับว่าอะไรที่ยังได้รับความนิยมกันอยู่บ้าง ไม่ว่าจะเป็น CD เพลง VCD, DVD, SACD, Blu-ray ฯลฯ เหล่านี้มันล้วนเข้าข่ายทฤษฎีการแข่งขันเสรีทั้งนั้น -- ใครดีใครอยู่ครับ

เครดิตภาพ http://1.bp.blogspot.com/

[ปีศาจลายคราม]

จำกันได้มั้ยครับ สมัยหนึ่งมีตู้เพลงซึ่งหยอดเหรียญเพื่อฟังเพลงครั้งละ 1 บาท ฟังเพลงฝรั่งได้สองเพลง แต่ฟังเพลงไทยได้เพลงเดียว (สงสัยเพลงไทยคงแพงกว่าเพลงฝรั่ง 555 ) ตู้เพลงเหล่านี้ก็ใช้แผ่นเสียง 7 นิ้ว สปีด 45 rpm รูกลวงใหญ่ ตามมาตรฐาน RCA ครับ

เครดิตภาพ www.publicdomainpictures.net

[ปีศาจลายคราม]

ตู้เพลงที่ร้านกาแฟใกล้บ้านตอนที่ผมยังเป็นเด็ก (ใกล้จะเป็นวัยรุ่นแล้ว) รุ่นนี้และทรงนี้เลยล่ะครับ หยอดเหรียญฟังเพลงครั้งละ 1 บาท ฟังเพลงฝรั่งได้ 2 เพลง ส่วนเพลงไทยฟังได้เพลงเดียว สั่งน้ำอัดลม (โค้ก) มานั่งดื่ม หยอดเพลงฟังสัก 2-3 บาท เดินกลับบ้านอย่างมีความสุข เพราะเสียงสเตริโอของตู้เพลงมันน่าฟังกว่าวิทยุทรานซิสเตอร์เครื่องเล็กที่บ้านครับ 555

[ปีศาจลายคราม]

แผ่นซิงเกิ้ลนับวันชักยิ่งเยอะ นั่งฟังได้สองสามนาทีก็หมดแผ่นแล้ว ชะรอยต่อไปคงต้องหาเจ้าตัวนี้มาบันทึกรวมเพลงจากแผ่นซิงเกิ้ลเอาไว้ฟังกันยาว ๆ ซะแล้วก็ไม่รู้ สังเกตเห็นว่ามี audiophiles กลุ่มหนึ่งในบ้านเราหันมาสนใจเล่นเจ้าเทป open reel แบบนี้ได้สักพักหนึ่งแล้ว แต่ราคาม้วนเทปคุณภาพห้องอัดก็ตกชุดละเป็นหลักหมื่น (หนึ่งอัลบั้มเพลง) แต่ถ้าผมหาเจ้าตัวนี้มาได้ ผมจะใช้มันอัดรวมเพลงจากแผ่นซิงเกิ้ลเพื่อเอาไว้ฟังครับ

เครดิตภาพ http://medias.audiofanzine.com

[ปีศาจลายคราม]

ซื้อครับ แผ่นคู่ 45 rpm อัลบั้มชุด Breaking Silence ของ Janis Ian ซึ่งแผ่นรุ่นดั้งเดิมนั้นเป็นแผ่นเดี่ยว สปีด 33 มีทั้งหมด 11 เพลง แต่พอมาทำใหม่เป็นสปีด 45 แผ่นคู่ โดย Analogue Productions มีเพลงครบ 12 เพลงเหมือนแผ่นซีดีครับ (จำใจซื้อเพราะมีครบ 12 เพลงนี่แหละ 555)

https://forum.audiogon.com/discussions/janis-ian-breaking-silence-45rpm-2-disc-reissue

[ปีศาจลายคราม]

แผ่นเสียงธรรมดาทั่วไปที่ผลิตในอเมริกาในยุค 70's ถึง 80's ทำไมจึงยังมีเสียงกรอบแกรบอยู่ ทั้งที่เป็นแผ่นที่มีสภาพดีมากและล้างทำความสะอาดด้วยเครื่องล้างแผ่นเสียงมาแล้ว เมื่อเทียบกับแผ่นญี่ปุ่นในยุคเดียวกันซึ่งให้พื้นเสียงเงียบสงัดกว่า เคยอ่านเจอมาว่าในยุคนั้นอเมริกาขาดแคลนปิโตรเลียมซึ่งเป็นวัสดุพื้นฐานในการทำไวนิล จนถึงกับต้องใช้วัสดุรีไซเคิล (เอาไวนิลเก่ามาหลอมผลิตเป็นไวนิลใหม่) ในขณะที่ญี่ปุ่นใช้ไวนิลบริสุทธิ์ (pure or virgin vinyl) ในการผลิตแผ่นเสียง ผลลัพธ์ก็คือ แผ่นญี่ปุ่นให้พื้นเสียง (background noise) ที่เงียบสงัดกว่าแผ่นอเมริกา (เปรียบเทียบอัลบั้มต่ออัลบั้ม) และถ้าลองเอาแผ่นเสียงของทั้งสองประเทศมาส่องไฟเทียบกันดู จะพบว่าเนื้อแผ่นญี่ปุ่นดำสนิทเงาวับ ในขณะที่แผ่นอเมริกาก็มีสีดำเหมือนกัน แต่ดำในแบบกระดำกระด่าง บางทีก็เป็นริ้วรอยปื้น ๆ บ้าง เป็นฝ้าบ้าง เป็นรอย scuffs บ้าง ล้างก็ไม่ออก (แต่ไม่มีผลต่อเสียง) ใครที่ชำนาญการดูแผ่นเสียงคงจะทราบดี (แต่ผมก็ยังชอบที่จะซื้อหาแผ่นทำในอเมริกาอยู่นะครับ โดยเฉพาะศิลปินที่โด่งดังในยุค 70's ไม่ทราบเพราะเสียงมัน "ดิบ" ฟังแล้วสะใจดีหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจครับ)

[eric camen]

ปัจจุบันนี้ญิี่ปุ่นยังผลิตแผ่นเสียงอยู่หรือไม่ครับ

[ปีศาจลายคราม]

น่าจะมีของค่ายโซนี่นะครับ

https://www.theguardian.com/music/2017/jun/29/sony-to-open-vinyl-pressing-factory-in-japan-records

[ปีศาจลายคราม]

เจอบทความนี้ อ่านแล้วถูกใจ เลยเอามาฝากแฟน ๆ แผ่นดำครับ

http://vinyljunkies.co/vinyl-101-original-vs-reissue/

[ปีศาจลายคราม]

ชอบข้อความท่อนนี้ สำหรับแผ่นเสียงที่ผลิตในยุค 70's ครับ

The 70’s still produced great records, but the global energy crisis impacted the way vinyl was manufactured. The music industry relied heavily on expensive petroleum for vinyl production. As a result, most labels cut costs by reducing the thickness and quality of their materials. Rather than using only “virgin” vinyl, they now began adding recycled scraps. The center labels were removed from old records and the vinyl was then melted down and reused.  Bits of paper were sometimes embedded in and around the edges of these wobbly new platters.

[ปีศาจลายคราม]

นอกจากบริษัทโซนี่แล้ว บริษัท Toyo Kasei ก็ยังผลิตแผ่นเสียงอยู่ในปัจจุบันครับ

http://toyokasei.co.jp/en/index.html

[ปีศาจลายคราม]

น้าไมค์กี้ Michael Fremer แห่งนิตยสาร Stereophile และเว็บ Analog Planet สัมมนาสาธิตการเซ็ตอัพ turntable ที่ Axpona 2014 โดยใช้ VPI Classic 1 (รุ่นที่ผมใช้อยู่) เป็นแบบเสียด้วย ใครอยากเซ็ตอัพเองเป็น ให้ดูคลิปนี้ ประมาณครึ่งชั่วโมงเศษ รับรองได้ไอเดียไปลองทำเองเป็นประโยชน์มากเลยครับ 555

https://www.youtube.com/watch?v=eQDa7suJn64

[ปีศาจลายคราม]

ผมไม่ได้คุ้ยลังหรือกระบะแผ่นเสียงตามร้านค้าหรืองานโชว์ต่าง ๆ มาตั้งแต่ปี 2003 (14 ปีมาแล้ว) สมมติถ้าตอนนี้ผมกลับไปคุ้ยหาแผ่นเหมือนแต่ก่อน ไม่ทราบจะเจอแผ่น progressive rock หายากอย่างที่นำมาพูดคุยหรือสอบถามกันในบอร์ดนี้มั้ยครับ (ยกเว้นพวกสามัญประจำบ้านอย่าง Pink Floyd, Rush, Yes, ELP, Genesis นะครับ เพราะพวกนี้คงจะหาไม่ยากเหมือนแต่ก่อนแล้ว)