ต่อไป »

[eric camen]

ในอดีตมักจะกลัวถ้าต้องเกษียณ แต่ปัจจุบันผมสังเกตุว่ามีแต่อยากจะเกษียณกัน และพบว่าผู้ที่เกษียณแล้ว มักจะมีหน้าตาสดใส ได้ทำในสิ่งที่อยากจะทำ การฟังแผ่นเสียงที่ได้ซื้อเก็บไว้ก็คงเป็นเช่นนั้นครับ 5555

[ปีศาจลายคราม]

ในอดีตมักจะกลัวถ้าต้องเกษียณ แต่ปัจจุบันผมสังเกตุว่ามีแต่อยากจะเกษียณกัน และพบว่าผู้ที่เกษียณแล้ว มักจะมีหน้าตาสดใส ได้ทำในสิ่งที่อยากจะทำ การฟังแผ่นเสียงที่ได้ซื้อเก็บไว้ก็คงเป็นเช่นนั้นครับ 5555

---> สิ่งที่ผมกลัวในยามเกษียณคือ โรคหูตาฝ้าฟาง โรคความดัน และโรควัยชราอะไรสารพัด ซึ่งจะตามมาพร้อมวัยเกษียณ และจะเป็นอุปสรรคต่อการฟังเพลงครับ

[ปีศาจลายคราม]

เมื่อสักสิบกว่าปีก่อน -- น่าจะเกิน 15 ปีด้วยซ้ำ -- ผมติดตามอ่านนิตยสารเครื่องเสียงฉบับหนึ่ง ซื้อทุกฉบับทุกเดือนเลยก็ว่าได้ก่อนที่สำนักพิมพ์เขาจะปิดตัว และปัจจุบันสำนักพิมพ์นี้ได้ปิดตัวไปนานแล้ว ในนิตยสารแทบจะทุกเล่ม ผมมักจะอ่านคอลัมน์และพิจารณาดูรูปภาพเกี่ยวกับห้องฟังเครื่องเสียงของนักเล่นชาวอาทิตย์อุทัยที่มากไปด้วยอุปกรณ์เครื่องเสียงไฮเอ็นด์ โดยเฉพาะเครื่องเล่นแผ่นเสียง (ซึ่งบางห้องฟังมีอยู่มากถึง 2-3 ตัว) และชั้นวางแผ่นเสียงอีกจำนวนมาก และบางห้องก็มีการจัดวางอุปกรณ์เครื่องเสียง เช่น ลำโพง แอมป์ แหล่งกำเนิดหรือ source ในลักษณะแปลก ๆ ไม่เป็นไปอย่างที่เราเห็นหรือคุ้นเคยกัน และคอลัมน์นี้ก็ยังแจ้งว่าเจ้าของห้องฟังแต่ละห้องเป็นคนญี่ปุ่นที่เกษียณแล้ว (อายุมาก) ใช้ชีวิตบั้นปลายอยู่กับห้องฟังและดนตรีที่ชื่นชอบของเขา...

ผมก็อยากเป็นเช่นนั้นเหมือนกันครับ ทุกวันนี้เวลาทำบุญตักบาตรทุกครั้งก็ได้แต่อธิษฐาน เงินทองไม่ต้องมีมาก ไม่ต้องรวยก็ได้ ขอแค่พอกินและมีสุขภาพดี โดยเฉพาะสุขภาพหูและตา ถ้าแก่แล้ว ขออย่าได้หูตึงและตาฝ้าฟางเลยครับ สาธุ

เครดิตภาพ www.staradvertiser.com

[ปีศาจลายคราม]

เก๋ กมลพร วรกุล พาไปเยี่ยม "ร้านแผ่นเสียง" ของพี่นก คุณพงศกร ดิถีเพ็ง ย่านประดิพัทธ์ครับ (ถ่ายทำเมื่อปี 2560)

https://www.youtube.com/watch?v=9rwMMfqbZE0

[ปีศาจลายคราม]

สังเกตว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ อย่างน้อยสัก 4-5 ปีเห็นจะได้ นอกจากแผ่นเสียงและเครื่องเล่นแผ่นเสียงจะกลับมาบูม (แบบเงียบ ๆ) อีกครั้งแล้ว เทปแบบ reel to reel ยังกลับมาได้รับความนิยมเคียงคู่ขนานกันไป มีการผลิตม้วนเทปอัลบั้มเพลงในรูป reel to reel สปีด 15 ips ออกจำหน่ายด้วย (เห็นว่าค่ายเพลงของไทยบางค่ายก็เอากับเขาด้วยเหมือนกัน) คุณภาพเสียงระดับมาสเตอร์ห้องอัด สนนราคาก็ไม่ใช่เล่น ชุดละเป็นหลักหมื่นบาท หลายคนบอกว่า อัลบั้มต่ออัลบั้ม เทป reel to reel กินขาดแผ่นเสียง ซึ่งผมก็เชื่อเช่นนั้นมานานแล้ว... ก็อยากเล่นอยู่เหมือนกันนะครับ แต่พอคำนึงถึงต้นทุนในการ maintenance ทั้งเครื่องและเส้นเทปนี่สิครับ ทำให้ยังลังเลและกังขาอย่างหนัก

[ปีศาจลายคราม]

ถ้าได้เครื่องดี ๆ มีระดับสักหน่อยและอยู่ในสภาพดี สวยทั้งนอกและใน มีคนหรือแหล่งรับซ่อมและ maintenance ระดับมืออาชีพ แหม... ก็น่าลงทุนนะครับ 555

[ปีศาจลายคราม]

วันเวลาผ่านไป แผ่นเสียงไม่เคยลดคุณค่าและมูลค่าในตัวของมันเองเลย ท่านเชื่อหรือไม่? ถ้าไม่เชื่อ ผมจะยกตัวอย่างหนึ่งให้ดู เมื่อปี 2526 ผมยังเรียนหนังสืออยู่ชั้นมัธยม ไปเดินเที่ยวห้างเซ็นทรัลลาดพร้าวคนเดียว ซึ่งตอนนั้นห้างนี้ดูเหมือนเพิ่งเปิดและทันสมัยมาก สวนสนุก "แดนเนรมิต" ก็อยู่ไม่ห่างออกไป ห้างเซ็นทรัลลาดพร้าวมีแผนกแผ่นเสียงกว้างขวางใหญ่โต ผมเดินเข้าไปแวะชม ไปหยิบจับแผ่นเสียงของ Mike Oldfield ชุด Crises ขึ้นมาดู (ซึ่งทางห้างคงเพิ่งอิมพอร์ตเข้ามาใหม่ ๆ เพราะอัลบั้ม Crises นั้นออกจำหน่ายเมื่อปี 1983) สภาพแผ่นใหม่เอี่ยม ยังซีลอยู่ ติดราคาไว้และผมจำได้แม่นว่าราคา 250 บาท ค่าเงินจำนวน 250 บาทสำหรับแผ่นเสียงแผ่นหนึ่งในยุคนั้น ท่านคิดว่ามันแค่ไหน? ผมได้ค่าเบี้ยเลี้ยงไปเรียนหนังสือวันละ 25 บาท ถ้าคิดจะซื้อแผ่นเสียงชุดนี้ ผมจะต้องอดออมเงินวันละ 25 บาทไว้ถึง 10 วัน จึงจะได้แผ่นเสียงดังกล่าว แล้วท่านคิดว่าในความเป็นจริง ผมสามารถทำได้หรือไม่ เพราะเรื่องกิน เรื่องปากเรื่องท้องของเด็กนักเรียนคนหนึ่งซึ่งที่บ้านฐานะไม่สู้ดีนัก ถือเป็นเรื่องที่อยู่ในลำดับแรกก่อนเสมอ และตั้งแต่นั้นมา วันเวลาผ่านมาถึงปี 2563 นี้ก็นับได้ 37 ปีแล้ว ท่านคิดว่าเงิน 250 บาทสมัยเมื่อ 37 ปีก่อน เมื่อเทียบกับค่าเงินในยุคปี 2563 จะคิดเป็นกี่บาท? ผมเองก็ไม่ทราบครับ และขอเดาว่าน่าจะอยู่ราว ๆ 400-450 บาทในสมัยนี้ ก็ไม่ทราบว่าจะเดาถูกหรือไม่ แผ่นเสียงอัลบั้ม Crises ของ Mike Oldfield ก็เช่นกัน ไม่ต้องนับแผ่น reissued ใหม่ ๆ ในยุคนี้นะครับ ซึ่งนั่นราคาเป็นหลักพันแน่นอน เอาเฉพาะแผ่นที่ใช้แล้ว สภาพดีถึงดีมากที่มีขายกันอยู่ในตลาดโดยเฉพาะตลาด online ผมเคยได้มาน่าจะ 2-3 ก็อปปี้เห็นจะได้ เป็นแผ่นทำในอังกฤษและเยอรมนี (ไม่นับรวมแผ่นญี่ปุ่น) ซึ่งมีราคาอยู่ระหว่าง 350-500 บาท (ไม่รวมค่าส่ง) จะเห็นได้ว่า แม้เวลาจะผ่านไปหลายสิบปี แม้จะกลายเป็นของเก่าที่ใช้แล้ว นอกจากคุณค่าของดนตรีในอัลบั้มและอาร์ตเวิร์คบนปกซึ่งไม่จำเป็นจะต้องพูดถึงแล้ว มูลค่าที่เป็นตัวเงินของมันหาได้ลดน้อยถอยลงแต่อย่างใดไม่, นี้คือตัวอย่างหนึ่งที่ผมยกให้ดูเท่านั้นในเรื่องคุณค่าและมูลค่าของแผ่นเสียงแผ่นหนึ่งทั้ง ๆ ที่อยู่ในสภาพเป็นของใช้แล้ว

[ปีศาจลายคราม]

ตามลิ้งค์ข้างล่างนี้ แนะนำร้านขายแผ่นเสียง 3 ร้านในกรุงเทพ ได้แก่ "ร้านแผ่นเสียง" ประดิพัทธ์, Record Hunter อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ และ ร้านน้อง ท่าพระจันทร์ ท่าทางทั้งสามร้านนี้น่าจะมีเพลงประเภท rock & progressive ให้เลือกซื้ออยู่บ้าง โดยเฉพาะ Record Hunter เห็นทีคงต้องหาเวลาแวะไปคุ้ยแผ่นซะหน่อยแล้ว นี่ผมกระซิบบอกดัง ๆ เลยนะครับว่าทั้งสามร้านนี้ยังไม่เคยแวะไปสักร้านหนึ่งเลย แม้แต่ร้านน้องท่าพระจันทร์ซึ่งผมได้ยินชื่อเสียงมานานมากแล้วตั้งแต่สมัยที่ผมยังเรียนหนังสืออยู่ก็ตามทีเถอะ ผมก็ยังไม่เคยแวะไปเสียที เชยมั้ยล่ะครับ 555

https://www.unlockmen.com/guide-vinyl/

[TRON]

Record Hunter ของคุณ Cocoon หุ้นกับคุณอนุสรณ์ ปิดร้านไปแล้วครับ ส่วน ร้านแผ่นเสียง ของคุณนก ที่เน้นขายคนมีเงินกับพวกดารา ราคาจับต้องไม่ได้เลยครับ ส่วนร้านน้องท่าพระจันทร์มีแต่แผ่นตลาดทั่วๆไป

ผมว่าร้าน HOF ของพี่กอล์ฟที่ฟอร์จูน เป็นร้านที่มีแผ่นเสียงเยอะและหลากหลายครอบคลุมทุกแนวที่สุดแล้ว ยิ่งโปรเกรสสีฟนี่เรียกว่าเยอะกว่าทุกร้านอื่นในบ้านเราแล้วครับ

[ปีศาจลายคราม]

ขอบคุณครับ คุณ TRON ที่ช่วยอัพเดทข้อมูล

[eric camen]

ผมมีความเชื่อว่า แผ่นซิงเกิ้ลน่าจะมีราคาถูกกว่าแผ่นเต็มอัลบั้ม เนื่องจากบรรจุเพลงน้องกว่า ปริมาณเนื้อไวนิลน่าจะน้อยกว่า ราคาจึงน่าจะถูกกว่า แต่เมื่อมาดูราคาแล้วทำไมราคาเท่าๆ หรือใกล้เคียงกันเลยครับ 555555

[ปีศาจลายคราม]

ผมมีความเชื่อว่า แผ่นซิงเกิ้ลน่าจะมีราคาถูกกว่าแผ่นเต็มอัลบั้ม เนื่องจากบรรจุเพลงน้องกว่า ปริมาณเนื้อไวนิลน่าจะน้อยกว่า ราคาจึงน่าจะถูกกว่า แต่เมื่อมาดูราคาแล้วทำไมราคาเท่าๆ หรือใกล้เคียงกันเลยครับ 555555

---> แล้วแต่คุณค่าและความหายากของเพลงในซิงเกิ้ลแผ่นนั้น ตลอดจนสภาพแผ่นด้วยครับ ส่วนใหญ่แผ่นซิงเกิ้ลสภาพไม่ค่อยดีหรอกครับ เกรดจะอยู่ระหว่าง VG ถึง VG+ ถ้าเพลงมีคุณค่าและสภาพแผ่นดีด้วย ก็ยิ่งมีราคา นั่นคือเหตุผลว่าทำไมแผ่นซิงเกิ้ลบางแผ่นจึงมีราคาแพงกว่า LP ซิงเกิ้ลบางแผ่นราคา 10 กว่ายูโรหรือเป็นสิบ ๆ ยูโรก็มี เรื่องพวกนี้พ่อค้าเขารู้ครับ 555

[ปีศาจลายคราม]

แผ่นซิงเกิ้ลที่ผมได้มาเหล่านี้ (ตามลิ้งค์) ส่วนใหญ่สั่งซื้อมาจากอังกฤษหรือไม่ก็เยอรมนี มีคุณภาพเสียงดี และราคาก็หลากหลายแตกต่างกันออกไป แต่ผมพยายามซื้อโดยดูให้มีราคาสูงสุดไม่เกิน 3-4 ปอนด์ หรือ 5-6 ยูโร สำหรับซิงเกิ้ลแต่ละแผ่น (ส่วนใหญ่จะได้มาในราคา 1.5 ถึง 3.5 ยูโร) เพราะถ้าราคามากกว่านี้ผมรู้สึกว่าแพงไปสำหรับเพลงเพลงเดียว (โดยไม่รวมซิงเกิ้ลหน้า B) นอกจากจะยอมจ่ายแพงหน่อย เพราะอยากได้เพลง ๆ นั้นและเป็นเพลงที่หายากจริง ๆ แต่ก็น้อยมากครับ

http://www.thaiprog.net/webboard/index.php?topic=5996.0

[ปีศาจลายคราม]

นักเล่นแผ่นเสียงส่วนใหญ่มักคุ้นเคยกับแผ่นอัลบั้ม 12 นิ้ว สปีด 33 1/3 ผมคิดว่าน่าจะเป็นแผ่นเสียงชนิดที่มีคนซื้อหาและสะสมกันมากที่สุด ผู้คนมักจะมองข้ามแผ่นซิงเกิ้ลขนาด 7 นิ้ว ซึ่งมีเพลงหน้าละหนึ่งเพลง เล่นได้แค่ 3-5 นาทีก็หมดแผ่นแล้ว แต่เนื่องจากแผ่นซิงเกิ้ลหมุนที่นาทีละ 45 รอบ และร่องเสียงกว้างกว่าแผ่นอัลบั้ม 12 นิ้ว ดังนั้น ในแง่รายละเอียด ความคมชัดและไดนามิคของเสียง แผ่นสปีด 45 หรือแผ่นเจ็ดนิ้วจึงทำได้ดีกว่า โดยหลักการนี้เอง ในยุคที่แผ่นเสียงกลับมาฟื้นฟูอีกครั้งเช่นทุกวันนี้ ค่ายแผ่นเสียง audiophile บางค่าย เช่น Analogue Productions, MoFi etc. จึงนำเอาเพลงหลายอัลบั้มที่เคยผลิตในรูปแผ่นสปีด 33 1/3 มาทำใหม่เป็นแผ่นเสียงแผ่นคู่ เล่นที่สปีด 45 ทำให้เก็บรายละเอียด ความคมชัดและไดนามิคได้ดีขึ้น แต่ผมเป็นคนที่ชอบอะไรที่เดิม ๆ มากกว่าและรู้สึกว่าที่ทำมานี้มันไม่ใช่ของดั้งเดิม เพราะอัลบั้มเดิมเขาทำไว้ที่สปีด 33 1/3 ไม่ว่าจะทำมาใหม่แล้วเสียงดีขึ้นหรือไม่ก็ตามครับ

[eric camen]

ผมไม่ได้ซื้อแผ่นเสียงจากต่างประเทศนานพอสมควร เพราะตอนนี้ผู้ขายออนไลน์ในเมืองไทยก็เริ่มมีแผ่นแปลกๆ หลงมาให้เลือกซื้อมากขึ้นราคาก็ค่อนข้างถูกครับ