ต่อไป »

[ปีศาจลายคราม]

เรื่องของโอบิ (OBI strip) ที่น่าสนใจ ซึ่งหลายท่านอาจจะยังไม่ทราบ ลองเข้าไปอ่านดูครับ

https://en.facerecords.com/blogs/column/the-importance-of-obi-in-japanese-vinyl

[ปีศาจลายคราม]

กระทู้หลากหลายความคิดเห็นเกี่ยวกับแถบโอบิ (obi strip) คาดปกแผ่นเสียงญี่ปุ่น เข้าไปอ่านดูก็สนุกดี แล้วท่านล่ะครับ มีความเห็นอย่างไรกันบ้างเกี่ยวกับ obi

https://www.discogs.com/group/thread/719052

https://forums.stevehoffman.tv/threads/japanese-obi-vinyl-good-or-bad.247141/

[ปีศาจลายคราม]

หยิบแผ่นเสียงญี่ปุ่นชุด Ammonia Avenue ของ The Alan Parsons Project มาฟัง หลังจากที่ไม่ได้ฟังมานานแล้ว ได้น้ำเสียงที่สะอาดเกลี้ยงเกลา โดยเฉพาะความถี่ย่านสูง ทำได้ดี แต่ผมรู้สึกว่าต้องเร่งโวลลู่มแอมป์มากกว่าที่เคยฟังแผ่นเสียงชุดนี้ที่ทำในอเมริกา จึงขออนุมานว่าไดนามิคเสียงของแผ่นญี่ปุ่นดูเหมือนจะสู้แผ่นอเมริกาไม่ได้ ซึ่งอันนี้ก็แล้วแต่รสนิยมของคนฟังแต่ละคน แต่โดยส่วนตัวผมชอบแผ่นอเมริกามากกว่า นี่คือตัวอย่างหนึ่งที่ว่าแผ่นเสียงทำในญี่ปุ่นไม่จำเป็นต้องเสียงดีเสมอไปทุกแผ่นครับ

[ปีศาจลายคราม]

ขออนุญาตอัปเดต หลังจากเข้าไปสำรวจ (ซื้อ) แผ่นเสียงในตลาดเฟซบุ๊ก พบว่าการ grading สภาพแผ่นส่วนใหญ่จะตรงและใช้ได้ คือแผ่นเสียงส่วนใหญ่ (ยกเว้นพวกแผ่นที่ออกใหม่เมื่อปีสองปีหรือไม่กี่ปีมานี้) อายุก็ 40-50 ปีขึ้นไป สำหรับเพลงที่ออกในช่วงปี 1980s นับถอยลงไป ถ้าว่ากันในแบบ conservative grading หรือการให้เกรดแบบรัดกุมมาก ๆ สภาพแผ่นเสียงในยุคนี้ที่ดีที่สุดควรจะเป็น VG++ หรือ EX+ ไม่ถึงกับ Near Mint หรือ M- หากผู้ขายคนใดระบุว่าแผ่นในยุคนี้ โดยเฉพาะแผ่นเสียงเพลงไทย มีสภาพ Near Mint หรือ M- แล้วละก้อ ให้สงสัยไว้ก่อน แต่ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ก็แสดงว่า ตลอดระยะเวลา 40-50 ปีที่ผ่านมา แผ่นเสียงแผ่นนั้นแทบไม่ได้ถูกนำไปเล่นหรือลงเข็มเลย ซึ่งก็อาจเป็นไปได้ในกรณีที่เป็นแผ่นที่หลุดมาจากกรุของนักสะสมซึ่งมีแผ่นเสียงซ้ำ ๆ กันอยู่เยอะ สำหรับผู้ขายที่น่าเชื่อถือและมีประสบการณ์ แผ่นเสียงเก่าที่ถูกระบุสภาพว่า VG++ ก็ถือว่าใช้ได้และน่าซื้อ รองลงมาหน่อยก็เป็น VG+ ซึ่งสภาพอาจมีรอยบ้าง แต่รอยนั้นไม่มีหรือแทบไม่มีผลกระทบต่อการเล่น ก็ขอให้นำไปเป็นข้อสังเกตในการซื้อหาแผ่นเสียงในโลกออนไลน์ครับ

[ปีศาจลายคราม]

เดือนกรกฎาคม 2565 ฝนตกชุกและบางครั้งก็ตกหนัก บ้านที่ผมอยู่ชั้นล่างโดนน้ำโจมตีเข้าไป 2 หน เพราะฝนตกมากและตกนาน หนแรกหนักหน่อย แต่หนที่สองไม่หนักมากนัก ต้องย้ายลำโพงตั้งพื้นหนีขึ้นที่สูง และย้ายแผ่นเสียงจากตู้ชั้นล่างเอาขึ้นไปไว้ชั้นบนของบ้านชั่วคราว ตู้เก็บแผ่นเสียงทำด้วยไม้อัด ก่อนหน้านี้ช่วงล่างโดนแช่น้ำไป 2-3 หน จากเหตุการณ์น้ำท่วมเมื่อปี 2554 มาเที่ยวนี้โดนแช่น้ำอีกสองรอบ ฐานล่างไม่เหลือแล้วครับ เน่าเลย กลายเป็นเศษขุยไม้ ต้องตัดฐานล่างทิ้ง เหมือนคนป่วยถูกตัดขา แต่ส่วนที่เหลือยังใช้การได้อยู่ ต้องหาอิฐมวลเบามารอง เผื่อโดนน้ำโจมตีอีก เชื่อไหมครับ แผ่นเสียงเวลาเราขนมันออกจากตู้ไปไว้ชั้นบนของบ้านว่าเหนื่อยแล้ว (ทั้ง ๆ ที่ภรรยายังช่วยขนอีกแรงด้วย) เวลาจะขนมันลงมาใส่ไว้ในตู้เหมือนเดิมนี่ยังไม่คิดอยากจะขนลงมาเลย จะเป็นเพราะตัวผมเองแก่แล้วหรือยังไม่ไว้ใจสถานการณ์น้ำก็ไม่ทราบ (กลัวน้ำจะมาอีก) แต่เอาแผ่นเสียงไว้ข้างบนนานเกินไปก็ไม่ดี เพราะชั้นบนอากาศร้อนกว่าชั้นล่าง ใครที่เล่นแผ่นเสียงต้องขยัน แรงดี และขยันล้างมือ (เพราะมือจะสกปรกเพราะฝุ่นที่จับอยู่หน้าปก) แต่เหตุการณ์ที่ผ่านมาทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองแก่ไปมากเลยครับ

[ปีศาจลายคราม]

พอน้ำท่วมไหลเข้าบ้านทีไร แฟนของผมมักจะบ่นว่าแผ่นเสียงที่ผมสะสมไว้มาก ๆ เป็นสาเหตุให้บ้านทรุด น้ำไหลเข้าบ้านได้ง่าย ๆ แต่ผมว่าไม่ใช่ จึงสอบถามเพื่อนบางคน เพื่อนก็ส่ายหน้า บอกว่าไม่ถึงขนาดนั้นหรอก

ผมจึงค้นหาข้อมูลในเน็ตต่อ พบว่า แผ่นเสียงจำนวน 100 แผ่น จะมีน้ำหนักโดยประมาณ 39.5 ปอนด์ ตีเป็นเลขกลม ๆ เสียว่า 40 ปอนด์ เมื่อเทียบเป็นกิโลกรัม ก็จะได้ 18.14 กิโล สำหรับแผ่นเสียง 100 แผ่นนะครับ

แล้วทีนี้ถ้ามีแผ่นเสียงอยู่ในบ้าน ใส่ตู้และใส่ลังไว้ กระจัดกระจายอยู่ตามจุดต่าง ๆ ของบ้าน ไม่ได้กระจุกอยู่ในจุดเดียวกัน รวมแล้วประมาณ 2500 แผ่น จะมีน้ำหนักเท่าไร?

ก็ใช้วิธีเทียบบัญญัติไตรยางศ์เอา คำนวณแล้วได้ผลลัพธ์ 453.5 กิโลกรัม สำหรับแผ่นเสียงจำนวน 2500 แผ่น เปรียบเสมือนมีคนอ้วนน้ำหนัก 100 กว่ากิโลนอนอยู่เฉย ๆ ในบ้านตามมุมต่าง ๆ จำนวน 4 คน ถึงกับทำให้บ้านทรุดเลยหรือครับ

ผมว่าไม่น่าจะใช่

หรือใครมีความเห็นอย่างไรบ้างครับ

https://retroonly.com/how-much-do-one-hundred-vinyl-records-weigh/

[ปีศาจลายคราม]

ได้ยินมาว่าปีนี้เป็นปีแห่ง ลา นินญา (La Nina) หรือที่แปลว่า "เด็กผู้หญิงตัวน้อย" ในภาษาสเปน (ตรงข้ามกับ El Nino หรือ The Boy ที่แปลว่า เด็กผู้ชาย) ถ้าตก "ลา นินญา" เมื่อไร ก็มีโอกาสที่ปีนั้นจะมีน้ำท่าอุดมสมบูรณ์ ฝนฟ้าตกชุก จนถึงขนาดเอ่อล้นท่วมท้นไปเลยในหลายพื้นที่ของโลก และหลายพื้นที่ของประเทศไทย ดังที่ปรากฏเป็นข่าวอยู่บ่อย ๆ ในช่วงนี้

ผมเดาใจคนกรุงเทพส่วนใหญ่ ว่าคงจะชอบแห้งแล้งมากกว่าจะให้น้ำท่วมนะครับ 5555

[ปีศาจลายคราม]

ผมว่าอากาศร้อนชื้นอย่างบ้านเราไม่น่าเก็บแผ่นเสียงเลยนะครับ ขนาดเก็บแผ่นเสียงไว้ในตู้กลางบ้าน มีกระจกบานเลื่อนปิดเปิดได้ เก็บให้พ้นแสงและความชื้น เช่น ละอองฝน แต่เมื่อเวลาผ่านไป รื้อแผ่นเสียงออกมาดูใหม่ บางแผ่น หรืออาจจะหลายแผ่น พบว่ามีรอยคราบรอยจุดของราสีเหลือง ๆ ขึ้นเต็มไปหมด ยิ่งพวกปกโทนสีขาวหรือสีอ่อน ๆ นี่ยิ่งเห็นได้ชัด ผมว่าเก็บรักษาอย่างดีแล้ว แต่ยังไม่วายโดน... นึกถึงเวลาซื้อแผ่นเสียงจากเมืองนอก ของเขาเก็บมา 30-40 ปี ไม่ยักกะมีราขึ้นสักจุด พอเอามาเก็บไว้ที่บ้านเรา เรียบร้อยเลยครับ เซ็ง

[ปีศาจลายคราม]

บางคนรักแผ่นเสียงมาก เก็บแผ่นเสียงไว้ในบ้านเป็นหมื่น ๆ แผ่นก็มี ถ้าเก็บแผ่นเสียงไว้เป็นหลักหมื่นแผ่นเนี่ยผมว่าโครงสร้างพื้นของบ้านจะต้องแข็งแรงมาก เพราะแผ่นเสียงจำนวนเป็นหมื่นมีน้ำหนักมากครับ คราวที่แล้วลองคำนวณประมาณดูคร่าว ๆ ได้ผลลัพธ์ว่า แผ่นเสียงจำนวน 2500 แผ่นจะมีน้ำหนักประมาณ 453.5 กิโลกรัม สมมติถ้ามีแผ่นเสียงอยู่ในบ้านจำนวน 10000 แผ่น ก็คือ 4 เท่าของจำนวน 2500 แผ่น ซึ่งก็จะมีน้ำหนักประมาณ 453.5 x 4 = 1742 กิโลกรัม หรือ หนึ่งตันกับเจ็ดร้อยกว่ากิโล ถ้าถึงขั้นนี้ผมว่า ก่อนจะมีแผ่นเสียงไว้ในบ้านเป็นหลักหมื่นแผ่น สมควรจะทำโครงสร้างพื้นของบ้านให้แข็งแรงมาก ๆ เข้าไว้ เพราะโดยเซ้นส์ของผม แผ่นเสียงน้ำหนักเกือบ 2 ตันนี่ท่าทางจะเอาเรื่องอยู่ไม่ใช่น้อย และเคยได้ยินมาว่าบางคนเก็บแผ่นเสียงเป็นหลักแสนแผ่น โดยเก็บไว้ในพื้นที่ที่แทบจะเรียกได้ว่าเป็นโกดังก็ว่าได้ แผ่นเสียงหนึ่งแสนแผ่นก็จะมีน้ำหนักโดยประมาณเป็น 10 เท่าของ 1742 = 17420 กิโลกรัม หรือ 17 ตัน กับอีกเกือบครึ่งตัน อย่างนี้ถ้าเก็บไว้ในบ้านทั่วไป ผมว่าคงไม่ไหวแล้วละครับ 5555

[ปีศาจลายคราม]

ตามลิงค์ข้างล่างนี้ เรื่องการจัดเก็บแผ่นเสียงไวนิล ตอนเริ่มอ่านก็ยังพอไหว แต่พออ่าน ๆ ไปชักไม่เข้าท่า เพราะเจอภาษาแปลก ๆ สงสัยจะใช้เครื่องแปล ไม่ใช่ใช้คนแปลมั้งครับ 5555

https://th.wukihow.com/wiki/Store-Vinyl-Records

ตัวอย่าง

1 ซื้อปลอกบันทึกด้านในและด้านนอก ในการจัดเก็บแผ่นเสียงไวนิลอย่างถูกต้องคุณจะต้องมีปลอกแขนสำหรับแผ่นดิสก์เองและซองที่ใส่มาโดยทั่วไปแล้วแขนเสื้อจะหาซื้อได้จากร้านขายแผ่นเสียงและเพลงมือสองรวมถึงร้านค้าปลีกออนไลน์เช่น Amazon, Sleeve City USA และ Bags Unlimited แผ่นเสียงไวนิลส่วนใหญ่จะต้องใช้แขนเสื้อขนาด 7 นิ้ว (18 ซม.) 10 นิ้ว (25 ซม.) หรือ 12 นิ้ว (30 ซม.) [1]

หลีกเลี่ยงปลอกแขนด้านในราคาถูกเนื่องจากสวมได้ง่ายและอาจไม่ได้รับการปกป้องที่เพียงพอสำหรับดิสก์ของคุณ
ปลอกแขนด้านนอกราคาถูกเช่นเดียวกับที่ทำจากโพลีโพรพีลีนโดยทั่วไปจะไม่ส่งผลต่อคุณภาพการป้องกันแม้ว่าจะเปลี่ยนสีไปตามกาลเวลาก็ตาม

อ่าน ๆ ไปชักจะมีอารมณ์... เอ่อ คือ... อารมณ์เสียน่ะครับ 5555

[ปีศาจลายคราม]

จากรูป timeline ที่เห็น ไม่ทราบว่าท่านทั้งหลายได้ไอเดียอะไรจากรูปนี้บ้างครับ

[ปีศาจลายคราม]

บนสมมติฐานว่า ข้อมูลตามรูปนี้เป็นความจริง (ซึ่งก็มีแนวโน้มจะเป็นจริงสูง อเมริกาวิเคราะห์ข้อมูลไม่ค่อยผิด) แต่ก็อย่าซีเรียสมาก แค่วิเคราะห์กันเล่น ๆ สนุก ๆ ครับ

1. ช่วงปีพ.ศ. 2515-2525 หรือต้นยุค 1970s ถึงต้น 1980s แผ่นเสียงครองตลาด

2. ต่อมา พ.ศ. 2526-2534 หรือประมาณต้นยุค 1980s ถึงต้น 1990s เป็นยุคของเทปคาสเสท (ช่วงนี้ในบ้านเราจะได้เห็นเทปคาสเสทขายกันเกลื่อน ทั้งในร้าน ในห้าง หรือแม้แต่ตามแผงในตลาด ตามตรอกซอกซอย เรียกว่าเทปคาสเสทเป็นฟอร์แมทที่ครองใจมหาชนทุกระดับ แม้แต่วิทยุกระเป๋าหิ้วในยุคนั้นก็ยังมีหลุมไว้ใส่เทปคาสเสทเลยครับ)

3. ตั้งแต่ปี 2535 ถึง 2563 เป็นยุคทองของซีดี แต่อันที่จริงซีดีมันเริ่มก่อตัวมาตั้งแต่ต้นยุค eighties แล้วมาบูมสุดขีดในช่วงปี nineties จนถึงช่วงปี 2000s แล้วหลังจากนั้นจึงเป็นช่วงขาลงของซีดี เพราะโดนฟอร์แมทอื่นเข้ามาตี คือ ไฟล์เพลง hi res แต่ตามข้อมูลในรูป อเมริกาไม่พูดถึงไฟล์เพลงเลย มีแต่พูดถึงแผ่นเสียง เทป และซีดีเท่านั้น อ้าว ขอโทษที ลืมดูหัวข้อเรื่องไป เพราะเขาระบุว่า physical formats ซึ่งหมายถึงรูปแบบที่มีรูปร่างจับต้องได้เท่านั้นครับ 5555

4. ปี 2563-2565 แผ่นเสียงกลับมาได้รับความนิยมอีกครั้ง แต่ก็ให้จับตาดูต่อไปว่าจะได้รับความนิยมอีกนานสักแค่ไหน เพราะแผ่นเสียงถือเป็นสิ่งฟุ่มเฟือย เป็นเรื่องของคนมีสตางค์ หรือคนที่มีฐานะพอที่จะจับจ่ายแผ่นเสียงมาฟังได้

5. และโดยความเห็นส่วนตัว ปัจจุบันการโหลดเพลงผ่านแอปแล้วใส่หูฟังผ่านมือถือหรือสมาร์ทโฟน เป็นฟอร์แมทที่ได้รับความนิยมสูงสุด เพราะสะดวกและลงทุนน้อยมากเมื่อเทียบกับหาต้องหาซื้อแผ่นเสียงมาฟังแผ่นละเป็นหลักร้อยถึงหลักพันโดยทั่วไป ไม่ฮานะครับ นี่เรื่องจริง 5555

[ปีศาจลายคราม]

ดูเหมือนปี 1989 แผ่นเสียงยังพอได้รับความนิยมอยู่บ้าง แต่พอถึงต้นทศวรรษ 1990s เป็นต้นไป กลายเป็นยุคมืดของแผ่นเสียงไปเสียฉิบ และเป็นยุคที่ซีดีได้รับความนิยม และน่าสังเกตต่อไปว่า ผลงานใดที่ดัง ๆ และออกเป็นแผ่นเสียง (นอกเหนือจากซีดี) ในช่วงเวลานี้ แผ่นเสียงมักจะราคาแพงครับ

[ปีศาจลายคราม]

ในช่วงทศวรรษ 1990s คือระหว่างปี 1990 ถึง 1999 เป็นยุคที่ซีดีครองตลาด หรืออาจพูดได้ว่าครองโลกเลยก็ว่าได้ ไปที่ไหนก็เจอแต่ร้านขายซีดี ตามห้างสรรพสินค้าชั้นนำก็มีร้านหรือมีแผงขายซีดี ผมเดินหาซื้อแผ่นเสียงในช่วงนั้นตามแถวสะพานเหล็ก แทบไม่มีแผ่นเสียงให้หาซื้อมาทำยาเลยครับ โดยเฉพาะพวกแนว progressive ในช่วงที่ซีดีครองตลาดใหม่ ๆ ไม่สามารถบันทึกแผ่นหรือทำซ้ำได้ เช่นเดียวกับแผ่นเสียง บริษัทไทยจะทำซีดีต้องไปปั๊มแผ่นซีดีที่ต่างประเทศ อย่างน้อย ๆ ต้องที่ฮ่องกงหรือสิงคโปร์ ครั้นพอมีคนสั่งเครื่องปั๊มแผ่นซีดีเข้ามาและมี CD-R (ซีดีที่สามารถบันทึกได้) อุตสาหกรรมผลิตซีดีมีลิขสิทธิ์ในไทยระส่ำระสายและดิ่งฮวบมาตั้งแต่บัดนั้น นี่ถ้าแผ่นเสียงมีแผ่น R-R (Record Recordable) หรือ V-R (Vinyl Recordable) เหมือนกับ CD-R นะ ป่านนี้ชะตากรรมของแผ่นเสียงอาจไม่ต่างจากซีดีก็ได้ครับ 5555

[ปีศาจลายคราม]

ปัจจุบันนิยมซื้อขายแผ่นเสียงกันในเฟซบุ๊ก เพราะซื้อง่ายขายคล่อง จ่ายเงินกันได้สะดวกรวดเร็ว แต่ผมว่าถ้าซื้อของทางเฟซบุ๊ก จังหวะหรือดวงของเราต้องดีด้วยหรือไม่งั้นก็ต้องนั่งเฝ้ามันตลอด (แล้วใครจะนั่งเฝ้าตลอด ไม่คิดจะทำมาหากินหรือไงครับ) เพราะบางทีเปิดไปเจอแผ่นที่เราอยากได้ อยากจะซื้อซะหน่อย แหม... ดันมีคนซื้อมีคนจองไปแล้วซะฉิบ เสียความรู้สึก ผมเจออย่างนี้อยู่บ่อย ๆ ครับ