ต่อไป »

[ปีศาจลายคราม]

ถ้าชอบ แล้วท่านชอบผลงานของ Mike Oldfield ยุคใดบ้าง?

- ยุคแรกที่ทำอัลบั้มเพลงยาว ตั้งแต่ Tubular Bells ถึง Incantations รวมทั้งชุดแสดงสด Exposed ด้วย
- ยุค commercial arts ที่ทำเพลงกึ่งสนองตัณหากึ่งเอาใจตลาด (ยุคนี้มีซิงเกิ้ลฮิตออกมามากมาย) หากจะนับไปก็ตั้งแต่อัลบั้ม Platinum ไปเรื่อยจนตลอดยุค 80
- ยุคปัจจุบัน ตั้งแต่หลังจากอัลบั้ม Tubular Bells II และ Amarok เป็นต้นมา

หากแสดงรายละเอียดและเหตุผลของความประทับใจในผลงานช่วงนั้น ๆ ด้วยก็จะดีครับ

[Shineon]

ถ้าถามคงจะเป็นTubular Bells ที่ชอบที่สุดอะครับแต่ หรืออะไรก็ชอบเหมือนกันและอัลบั้มอื่นๆก็ชอบครับผม ถึงจะเป็นการนำมารีมิกส์แต่ก็ชอบมากครับ

[kongbei]

ก็ชอบทุกยุคแหละครับ แต่ยุคแรกมันเป็นอะไรที่สุดๆแล้ว เพลงบรรเลงยาวหลายนาที แต่ฟังแล้วไม่รู้สึกเบื่อเลย

ไมค์เป็นมือกีตาร์ที่สำเนียงดีมากๆ ฟังแล้วรู้เลยว่าไมค์เล่น

[panyarak]

ชอบทุกชุด เริ่มไม่ชอบตั้งแต่ Amarok เป็นต้นมาครับ แต่ก็ยังตามซื้ออยู่นะครับ

[terra]

ชอบตั้งแต่ชุดแรกจนถึง Discovery ครับ
ส่วนชุดที่ชอบมากที่สุดคือ Ommadawn

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

แต่ผมกลับชอบอัลบั้ม The Songs of Distant Earth นะครับ สวยงาม เยือกเย็น ฟังแล้วลอยสุดๆ

[<โหน่ง>]

ไปๆมาๆผมชอบ Amarok ที่สุดครับ รู้สึกดนตรีมันแน่นดีกว่า Tubular Bells ส่วนยุคหลังๆนี่ชอบ The Songs of Distant Earth เหมือนกัน

[koh_oldskool]

ยกมือด้วยคนคับ  บ้าฟังแต่ Tubular และก็ฟังหลายแนวจนเกินขอบเขตรายได้ที่จะติดตามงานเค้า
ล่าสุดที่ติดตาม คือ Light & Shade

[kongbei]

ยกมือด้วยคนคับ  บ้าฟังแต่ Tubular และก็ฟังหลายแนวจนเกินขอบเขตรายได้ที่จะติดตามงานเค้า
ล่าสุดที่ติดตาม คือ Light & Shade

ชุด Light & Shade โดนด่าเยอะมาก พี่โก๋โรงเรียนเก่าฟังแล้วรู้สึกยังไงครับ ?

ผมยังไม่ได้ฟังเลย

[ไอแอมตองสาม]

แต่ผมกลับชอบอัลบั้ม The Songs of Distant Earth นะครับ สวยงาม เยือกเย็น ฟังแล้วลอยสุดๆ

ชุดนี้ก็เจ๋งครับ ลอยเหมือนกัน

Tubular Bells ก็ไม่เบื่อครับผมน่ะ เขาทำออกมา ลอย จริงๆ ครับคนนี้ เจ๋งมากๆ

[kongbei]

ผลงานของโอลฟิลด์ในยุคหลังผมว่าเสียงเบสมันตุ่มๆ เหมือนเพลงดิสโก้ไปหน่อยนะ

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

ผลงานของโอลฟิลด์ในยุคหลังผมว่าเสียงเบสมันตุ่มๆ เหมือนเพลงดิสโก้ไปหน่อยนะ

เค้าคงอยากให้มันออกอีเล็กทรอนิส์น่ะ (รู้สึกว่าชุดหลังๆจะใช้ Bass  Program ด้วยนะ)

[koh_oldskool]

.....Light & Shade ผมไม่ได้ฟังนานจนเกือบลืมไปแล้วคับว่าเป็นยังไง ผมจะฟัง Mike เป็นอาหารเสริมนอกจากอาหารหลักอย่างเมทัล จำได้ว่าเที่ยวเดียวก็ไม่อยากฟังแล้วตอนนั้น ประสบการณ์สำคัญในการฟังโปรฯผมว่าไม่มีเที่ยวเดียวแล้วติดหูแน่นอนสำหรับผมนะคับ รอบหลังๆดูเหมือนจะเริ่มดีขึ้นแล้วทิ้งไปเลยไม่ได้ฟังอีก (เดี๋ยวจะเอามาฟังอีกซะเลย) ตอนนี้นึกเพลงในอัลบั้มนั้นไม่ออกจิงๆคับเลยบอกความเห็นไม่ได้คับ มีที่ติดตรึงใจแค่ Tubular 2  ช่วงที่ชุดTubular 2 ออกกระแสเมทัลแรงมากผมก็ไม่รู้ผ่าไปซื้องานแกได้ยังไง คงเหมือนชาวบ้านทั่วไปเมโลดี้จากเอ็กซ์โซซิสมันเตะหู ....ผมไม่ได้เป็นแฟนตัวยงต้องบรรดาพี่ๆหูกระทิแล้วล่ะคับ

[.. polotoon ..]

Mike Oldfield

(by Panyarak Poolthup; 1988)

 
 



Mike Oldfield เริ่มฉายแววสร้างสรรค์ตั้งแต่ร่วมงานผลิตอัลบั้มชุดแรกกับพี่สาว Sally Oldfield ในนาม Sallyangie โดย Mike เป็นผู้เล่นกีตาร์โปร่ง แต่งเพลงและช่วยร้องนำในบางเพลง ขณะนั้น Mike มีอายุเพียง 14 ปี แต่ผลงาน Children Of The Sun ที่ผลิตขึ้นครั้งนั้น เป็นดนตรี Folk ที่แสนไพเราะ ซึ่งมีน้อยรายที่นักแต่งเพลงอายุเท่า Mike และ Sally จะสามารถแต่งเพลงที่มีเนื้อหาและความไพเราะเช่นนั้นได้



 


Children Of The Sun  - Sallyangie

พี่น้องทั้ง 2 คนมีผลงานร่วมกันในนาม Sallyangie เพียงชุดเดียว แล้วก็แยกทางกันเดินในถนนสายดนตรีที่ลาดคู่ขนานกันไปตลอด Mike มีความสนใจในดนตรีที่ซับซ้อนมากกว่าดนตรี Folk ที่เขาเริ่มต้นชีวิตในการเป็นนักดนตรี
 
เขาตั้งวง Barefeet ซึ่งก็ต้องล้มเลิกไปในเวลาอันสั้น ในปี 1969 Mike ไปร่วมงานกับ Kevin Ayers and the Whole World ซึ่งรวบรวมนักดนตรีประเภทหัวก้าวหน้าแบบสุดกู่เอาไว้มากมาย อาทิ Robert Wyatt, David Bedford, Lol Coxhill รวมทั้งตัว Kevin Ayers เอง ความสามารถและความสร้างสรรค์ทางดนตรีของศิลปินในกลุ่มนี้ ทั้งด้าน Rock, Jazz และ Minimalism ได้กลายเป็นอิทธิพลสำคัญต่อผลงานดนตรีจนกระทั่งปัจจุบันของ Mike
 
Mike แยกตัวออกจากกลุ่มของ Ayers ในปี 1971 แล้วหันไปเป็นนักดนตรีในสตูดิโออยู่พักหน่ง เพื่อพัฒนารูปแบบความคิดทางดนตรีที่เขาได้วางโครงร่างไว้ ซึ่งเป็นงานดนตรีที่ได้ส่งผลให้เขาเป็นที่โด่งดังไปทันใดในปี 1973




 

Mike Oldfield มีผลงานออกมามากมาย ทั้งเป็น LP, ซิงเกิ้ล 12 นิ้ว, 10 นิ้ว และ 7 นิ้ว สำหรับหน้า B ของซิงเกิ้ลทุกชุด จะเป็นการบันทึกเพลงบรรเลงแปลกๆไว้โดยไม่มีการนำมารวบรวมภายหลังในรูป LP เลย ดังนั้นผู้ที่เป็นแฟนเพลงของ Mike จึงต้องตามซื้อทั้ง LP และซิงเกิ้ลขนาดต่างๆ ซึ่งยากที่จะตามเก็บได้หมด

[.. polotoon ..]

ก็ขอกล่าวถึงผลงานในรูป LP ของ Mike เท่าที่พอจะตามเก็บมาได้ดังนี้ครับ





 
1. Tubular Bells (1973)

LP ประวัติศาสตร์ชุดนี้วางตลาดเมื่อ Mike อายุเพียง 20 ปี ซึ่งเขาต้องใช้เวลาถึง 3 ปีในการเรียบเรียงความคิดให้ออกมาเป็นดนตรีที่ซับซ้อนและสมบูรณ์ได้สำเร็จ Mike เป็นผู้เล่นดนตรีเองเกือบทุกชิ้นโดยการใช้เทคนิคอัดทับหลายๆ ครั้ง
 
LP ชุดนี้ติดอันดับ Pop LP ในอังกฤษติดต่อกันนานถึง 3 ปี และ Mike ยังได้รับรางวัลแกรมมี่ ในฐานะผู้ผลิต Best Instrumental Pop LP ซึ่งผู้เขียนก็ยังสงสัยอยู่ไม่หายว่า LP นี้ มันเป็น Pop ได้ยังไง นอกจากนี้ Mike ยังได้รับคำชมเชยจากนักวิจารณ์เป็นจำนวนมาก ในด้านความคิดแบบนอกรีดนอกรอย ซึ่งเป็นความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ที่มีอิทธิพลต่อตัว Mike เองในเวลาต่อมา ตลอดจนต่อนักแต่งเพลงคนอื่นๆ






The Exorcist

ใน LP ชุดนี้มีเพลงอยู่เพลงเดียว ความยาวกว่า 40 นาทีเป็นเพลงบรรเลงหลายลีลาที่มีทั้งช่วงที่เปลี่ยนจังหวะแบบค่อยเป็นค่อยไป และแบบกะทันหัน ซึ่งยากที่จะอธิบายเป็นคำพูดได้ว่าไพเราะเพียงใด ในชุดนี้ มี Sally Oldfield มาช่วยร้องเป็น Chorus คนหนึ่งซึ่งไม่มีบทบาทมากนัก ท่อนที่เด่นมากของเพลงชุดนี้คือ ท่อนเริ่ม ซึ่งถูกหยิบยืมไปใช้ในหนัง The Exorcist ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยโหมกระพือความโด่งดังของ LP ชุดนี้ สำหรับท่อนท้ายของหน้า A ซึ่งเป็นช่วงแนะนำเครื่องดนตรีหลายชนิด และท่อนท้ายของ หน้า B ซึ่งเป็นการนำเพลงสั้นๆ ชื่อ Sailor's Hornpipe มาเรียบเรียงใหม่ ก็ได้ถูกแยกออกไปรวมไว้ใน LP รวมเพลงเอกของ Mike ในชุดต่างๆ
 
เมื่อติดตามผลงานของ Mike ทุกชุด จะพบว่า Mike ไม่สามารถหลุดพ้นจาก Tubular Bells ซึ่งเปรียบเสมือนมีดปักหลังของ Mike ไปได้ ไม่ว่าเขาจะทำผลงานออกมาในแนวไหน ก็ยังพบว่า ยังมีอิทธิพลของ Tubular Bells แฝงอยู่ไม่มากก็น้อย การจะทำความรู้จักกับผลงานของ Mike ทั้งหมด สามารถทำได้โดยการฟังชุด Tubular Bells เพียงชุดเดียว เพราะ LP. อีกหลายชุดที่ตามมาเป็นการเดินรอยตาม Tubular Bells อย่างออกนอกหน้า ส่วน LP ชุดอื่นๆ ที่ออกตามมาอีกแม้จะเพิ่มเสียงร้องนำ และการทำดนตรีให้ Pop มากขึ้นเพื่อพยายามทำตัวให้หลุดพ้นจากอิทธิพลของ Tubular Bells แต่เสียงกีตาร์ในหลายเพลง มันช่างเหมือนเสียงกีตาร์ในเพลง Tubular Bells เหลือเกิน
 





The Orchestral Tubular Bells - David Bedford

เพื่อเป็นการฉวยโอกาสจากความสำเร็จของ Tubular Bells หรือเปล่า ไม่สามารถทราบได้ David Bedford ได้ผลิต LP ชุด The Orchestral Tubular Bells ขึ้นมาซึ่งเป็นการบรรเลงโดยวง Orchestra โดยมี Mike เป็นผู้เล่นกีตาร์ ซ้ำยังทำหน้าปกเลียนแบบ LP ของ Mike อีกด้วย





 
2. Hergest Ridge (1974)
 
LP ชุดนี้ Mike ยังคงเหมาเล่นเครื่องดนตรีส่วนใหญ่เช่นเคย ซึ่งผลที่ออกมาก็เป็นดนตรีที่ด้อยกว่าแผ่นแรกอย่างน่าเกลียด โดยมีอิทธิพลของดนตรี Minimalism เข้ามาพอสมควร LP ชุดนี้ได้รับการต้อนรับด้วยดี โดยอาศัยบารมีของ Tubular Bells คุ้มหัว
 
ดนตรีในชุดนี้ มีการเปลี่ยนอารมณ์แบบค่อยเป็นค่อยไป แบบ Minimalism ซึ่งผิดกับ LP ชุดแรก ทำให้ฟังดูธรรมดามากและค่อนข้างน่าเบื่อ อาจจะเป็นเพราะมี David Bedford มาช่วยงานด้านเครื่องสายและเสียงประสาน ซึ่งตามความเห็นของผู้เขียน David Bedford ในยุคนั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญในการทำดนตรีที่แปลกแต่น่าเบื่อ และยืดเยื้อมากๆ เช่นเดียวกับดนตรีแนว Ambient ของ Brian Eno